Dadaism
Τι είναι ο Dadaism:
Ο Dadaism είναι μια σύγχρονη καλλιτεχνική πρωτοπορία που εμφανίστηκε με στόχο να σπάσει τα παραδοσιακά και κλασικά στυλ, ενεργώντας με έναν «αναρχικό» και «παράλογο» τρόπο.
Επίσης γνωστή ως Κίνημα Dada, αυτή η πρωτοπορία δημιουργήθηκε από μια ομάδα καλλιτεχνών (ζωγράφων, συγγραφέων και ποιητών) πρόσφυγες από τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο το 1916 στη Ζυρίχη της Ελβετίας.
Τα μέλη του Dadaism ήταν εντελώς εναντίον του πολέμου, που είχε κίνητρο από τα καπιταλιστικά κίνητρα και τις αστικές αξίες της εποχής. Οι Dadaists επιτέθηκαν επίσης σε κάθε είδους συναισθήματα που αφορούσαν τον εθνικισμό ή τον υλισμό.
Αντανακλώντας το πνεύμα αυτής της πρωτοπορίας, η επιλογή του ονόματος "Dada" δεν έχει ιδιαίτερη σημασία . Οι ιδρυτές του κινήματος επέλεξαν ένα τυχαίο όνομα στο λεξικό, που αντιπροσωπεύει μια μη ορθολογική και απλή πράξη, που ήταν μερικά από τα κύρια χαρακτηριστικά του κινήματος.
Ο όρος που δίνεται σημαίνει, στα γαλλικά, «ξύλινο άλογο» ή «παιδικό παιχνίδι» και αναφέρεται επίσης στη γλώσσα που είναι τυπική για τα μωρά, η οποία συμβολίζει συνεπώς τον ανοησία χαρακτήρα των δταδιστικών έργων.
Τα έργα του Dadaism συνίσταντο στην αποδόμηση της παραδοσιακής τέχνης, έχοντας ως πρόταση την ιδέα της διαταραχής, του χάους και της τύχης. Ο σκοπός των καλλιτεχνών της Dada ήταν να δημιουργήσουν μια τέχνη διαμαρτυρίας που συγκλόνισε την αστική κοινωνία.
Ο δαδαϊσμός κέρδισε εξέχουσα θέση στη λογοτεχνία . Στην περίπτωση αυτή, τα κείμενα αποτελούσαν από την αποδιοργάνωση των λέξεων, τη λεκτική επιθετικότητα, την ενορχήστρωση των ομοιοκαταληξιών, την ασυνέπεια και την έλλειψη λογικής και παραδοσιακής λογικής.
Τα δαματικά ποιήματα, για παράδειγμα, γράφτηκαν χωρίς προηγούμενη αντανάκλαση του περιεχομένου τους, χρησιμοποιώντας μόνο μια τυχαία διάταξη λέξεων, οι οποίες γράφτηκαν όπως το σκέφτηκε ο συγγραφέας.
Μεταξύ των κορυφαίων καλλιτεχνών που εκπροσώπησαν τον Dadaism ήταν: ο Tristan Tzara (1896-1963), ο Marcel Duchamp (1887-1968), ο Hans Arp (1886-1966), ο Julius Evola (1898-1974), ο Kurt Schwitters (1887-1948), Max Ernst (1891 - 1976), Man Ray (1890 - 1976), μεταξύ άλλων.
Σε σύντομο χρονικό διάστημα το κίνημα Dada άρχισε να αντικατοπτρίζεται από άλλες μεγάλες καλλιτεχνικές πόλεις της εποχής, όπως η Βαρκελώνη, το Βερολίνο, το Παρίσι, η Νέα Υόρκη, μεταξύ άλλων.
Στη συνέχεια, ορισμένοι από τους οπαδούς της Dada ξεκίνησαν το σουρεαλισμό και πολλά χαρακτηριστικά αυτής της πρωτοπορίας εξακολουθούν να υπάρχουν στη σύγχρονη τέχνη.
Μάθετε περισσότερα για το νόημα του σουρεαλισμού.
Dadaism στη Βραζιλία
Ο δαдаτισμος επηρέασε το έργο μερικών βραζιλιάνων συγγραφέων, ειδικά στη λογοτεχνία.
Ο κύριος εκπρόσωπος αυτού του στυλ στη Βραζιλία ήταν ο συγγραφέας Manuel Bandeira, αφιέρωσε τον μεγαλύτερο λυρικό ποιητή του εθνικού μοντερνισμού.
Ο Mário de Andrade είναι επίσης μια άλλη σημαντική αναφορά του Dadaism στη Βραζιλία, δεδομένου ότι τα έργα του περιείχαν μεγάλο κρίσιμο φορτίο και κατασκευάστηκαν από την αρχή της " ανοησίας ".
Χαρακτηριστικά του δαντατισμού
Μεταξύ των κύριων χαρακτηριστικών του Dadaism είναι:
- Η καταπολέμηση παραδοσιακών και θεσμοποιημένων μορφών τέχνης.
- Έμφαση στους παραλογισμούς και τα θέματα χωρίς λογική ( ανοησίες ).
- Επικρίνει την κατανάλωση και τον καπιταλισμό.
- Αποστροφή στον πόλεμο και στα καπιταλιστικά του κίνητρα.
- Αξιοποίηση της καλλιτεχνικής αγανάκτησης.
- Χρήση διαφόρων μορφών καθημερινής έκφρασης (φωτογραφίες, ήχοι, ποίηση, μουσική, εφημερίδες, αντικείμενα κ.λπ.) για την παραγωγή πλαστικών έργων.
- Ο απαισιόδοξος και ειρωνικός χαρακτήρας σε σχέση με τις πολιτικές υποθέσεις.
Μάθετε περισσότερα σχετικά με τα κύρια χαρακτηριστικά του Dadaism.
