Παραμύθι

Τι είναι μια ιστορία:

Το Tale είναι ένα είδος κειμένου που χαρακτηρίζεται από σύντομη αφήγηση, γραμμένο σε πεζογραφία και λιγότερο περίπλοκο σε σχέση με τα μυθιστορήματα.

Η καταγωγή των ιστοριών σχετίζεται με την παράδοση της λεκτικής αφήγησης. Όταν μεταγραφούν, αυτές οι ίδιες ιστορίες (οι οποίες συνήθως ακολουθούν μια ενιαία πλοκή) καταλήγουν σε μια συνοπτική αφήγηση που μπορεί να διαβαστεί σε ελάχιστο χρόνο.

Ο όρος παραμύθι μπορεί να μεταφραστεί στα αγγλικά ως " παραμύθι ", ένας τύπος σύντομου κειμένου που απευθύνεται αναγκαστικά σε επικά, λαογραφικά ή φανταχτερά θέματα. Για το λόγο αυτό, η έννοια της ιστορίας έχει παραμείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα που σχετίζεται με αυτά τα θέματα.

Με την εμφάνιση νέων τεχνικών γραφής και στυλ, ο όρος αποκτά ένα ευρύτερο νόημα που μπορεί να εκφραστεί στην αγγλική γλώσσα ως « σύντομη ιστορία », ένα κείμενο του οποίου τα μόνα υποχρεωτικά χαρακτηριστικά είναι η σύντομη επέκταση και η συγγραφή πεζών.

Μάθετε περισσότερα σχετικά με τα μυθιστορήματα.

Χαρακτηριστικά ιστορίας

Η τρέχουσα λογοτεχνική ποικιλία επιτρέπει σε μια ιστορία να έρθει σε πολλές μορφές. Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, τα μόνα απόλυτα χαρακτηριστικά του στυλ είναι η πεζογραφία και η σύντομη αφήγηση, έτσι ώστε μια ιστορία μπορεί να ακολουθήσει οποιοδήποτε είδος ή δομή χωρίς αυτό να συνεπάγεται την ταξινόμησή της.

Ωστόσο, ως φυσική συνέπεια της σύντομης αφήγησης, τα διηγήματα παρουσιάζουν ορισμένα στοιχεία που, ανεξάρτητα από το είδος και τη δομή που επέλεξε ο συγγραφέας, καταλήγουν να είναι επαναλαμβανόμενα:

• Μοναδικό οικόπεδο : σε αντίθεση με τα μυθιστορήματα, οι διηγήσεις τείνουν να επικεντρώνονται σε μια πλοκή που δεν ξεδιπλώνεται σε μικρότερα οικόπεδα. Συχνά η ιστορία περιστρέφεται γύρω από μια ενιαία κατάσταση.
• Απλότητα : λόγω της μοναδικής πλοκής, οι ιστορίες συνήθως δεν απαιτούν μεγάλες ερμηνείες εκ μέρους του αναγνώστη.
• Σύντομο χρονικό διάστημα : οι ιστορίες συνήθως παρουσιάζουν πλαίσια που δεν εκτείνονται για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Είναι συνηθισμένο, για παράδειγμα, ότι η ιστορία συμβαίνει σε μια μόνο μέρα.
• Ξεκινήστε κοντά στο τέλος : συνήθως οι ιστορίες δεν χρειάζονται χρόνο για την εισαγωγή του περιβάλλοντος και των χαρακτήρων, οπότε η ιστορία αρχίζει δίπλα στην κορύφωση και το αποτέλεσμα.
• Λίγοι χαρακτήρες : επειδή είναι πιο αντικειμενικοί, οι ιστορίες έχουν συνήθως πολύ μικρό αριθμό χαρακτήρων.
• Ξαφνικό τέλος : στις ιστορίες, είναι φυσιολογικό ότι το τέλος συμβαίνει αμέσως μετά την κορύφωση. Επομένως, δεν υπάρχει φάση ιστορίας στην οποία μπορούμε να ακολουθήσουμε τις συνέπειες της επίλυσης των συγκρούσεων.
• Μοναδικός στόχος : επειδή δεν έχει ξεδιπλώσει, η ιστορία επιδιώκει να προκαλέσει ένα μοναδικό συναίσθημα στον αναγνώστη (χαρά, αγανάκτηση, μελαγχολία κ.λπ.) ή απλά να πει μια ιστορία.

Αυτά τα χαρακτηριστικά καθιστούν την ιστορία το τέλειο είδος κειμένου για περιεχόμενο που απευθύνεται σε παιδιά, ιδιαίτερα στα παραμύθια. Αξίζει να διευκρινιστεί ότι αυτά τα στοιχεία δεν είναι υποχρεωτικά και η απουσία ενός ή περισσοτέρων εξ αυτών δεν αποκλείει το κείμενο ως ιστορία.

Παράδειγμα ιστορίας

Η ακόλουθη ιστορία ονομάζεται "Η αλήθεια επίσης παγιδεύει" ο συγγραφέας José Cândido de Carvalho και συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που αναφέρονται παραπάνω.

"Όταν ο Nο Pestana έφτασε στην Pipeiras, ήταν αυτό το zunzum, αυτή η ανησυχία." Ο εκπρόσωπος ήρθε σέρνοντας ένα τεράστιο χειροκρότημα και ήταν υπερήφανη για το τι είπε ο Nonô παρουσιάζοντας το όργανο εργασίας:

"Δεν έχετε αυτή την αυθόρμητη επιχείρηση εξομολόγησης μαζί μου!" Με μένα ο καθένας πηγαίνει στο όργανο. Είναι ο μόνος τρόπος για την αρχή να γνωρίζει εάν το θέμα είναι εγκληματικό ή αθώο.

Και καλά, ο Nonô δεν είχε τραβήξει τα μανίκια του και φάνηκε ότι είχε σκοτώσει έναν από τους Chico Cabeção. Για την οποία ομολόγησε να είναι μετανοημένος και έτοιμος να καθαρίσει, στα μάτια του νόμου, το έγκλημα της δουλειάς του:

"Σκοτώσα και έθαψα τον Chico Cabeção στο κατώφλι του σπιτιού μου.

Στην πραγματικότητα, το τετράγωνο εκεί ήταν νεκρό από το χαστούκι του ποτέ δεν είναι Chico Cabeção πάλι. Τότε ο εκπρόσωπος, μέσα στις αρχές της επαγρύπνησης, πέρασε τον εξομολόγο με μια γενναία και έξυπνη λέξη. Και ο μικρός άντρας έπεσε τόσο πολύ που κατέληξε να δυσπιστεί παντού. Ορκίστηκε με τα χέρια του ότι ήταν ψεύτης και εφευρέτης. Τι άλλο είχε χωρίσει ο Chico Cabeção. Και υπερήφανος:

- Αυτό το λέω και το αποδεικνύω. Ο ύποπτος δεν μπορεί να πει την αλήθεια. Αν δεν υπηρετώ αυτό το διορθωτικό, ο Αναπληρωτής Nonô Pestana, που είμαι εγώ, θα στείλει έναν φτωχό αθώο σε μια τριάντα αλυσίδα.

Και απελευθέρωσε τον άνθρωπο. "

Ιστορίες και Χρονικά

Οι ιστορίες και τα χρονικά είναι πολύ παρόμοια λογοτεχνικά μοντέλα. Και τα δύο είναι σύντομα κείμενα, γραμμένα σε πεζογραφία και χωρίς συγκεκριμένο είδος και δομή. Η διαφορά μεταξύ των δύο είναι στο περιεχόμενο του κειμένου.

Ενώ ο σκοπός των διηγήσεων είναι απλά να μιλήσει σε μια σύντομη ιστορία, φανταστική ή άλλως, τα χρονικά συνήθως μεταφράζουν έναν κριτικό προβληματισμό ή μια διδασκαλία που εφαρμόζεται στην καθημερινή ζωή. Προκειμένου να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, το χρονικό μπορεί να έχει τη μορφή μιας γραμμικής ιστορίας (με αρχή, μέση και τέλος) ή ακόμη και μια σειρά ιδεών που δεν συνδέονται με μια ιστορία.

Διαβάστε περισσότερα για τα χρονικά.