Δογματισμός

Τι είναι ο δογματισμός:

Ο δογματισμός είναι η τάση ενός ατόμου, να επιβεβαιώσει ή να πιστέψει κάτι ως αληθινό και αναμφισβήτητο, είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται ευρέως από τη θρησκεία και τη φιλοσοφία. Ο δογματισμός εμφανίζεται όταν ένα άτομο θεωρεί μια απόλυτη και αδιαμφισβήτητη αλήθεια, η οποία συζητείται πολύ στις θρησκείες.

Ο δογματισμός είναι όταν λέγονται αλήθειες που δεν έχουν αναθεωρηθεί ή επικριθεί, ότι η κοινωνία απλά το κατέστησε απόλυτη αλήθεια. Είναι μια στάση των ατόμων να πιστεύουν στην ύπαρξη κάτι χωρίς αμφιβολίες, που συνέβη από την αρχαιότητα, αλλά πολλοί φιλόσοφοι, όπως ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης, αρνήθηκαν να πιστέψουν σε κάποια αποδεδειγμένα γεγονότα και είπαν ως αλήθεια.

Στη θρησκεία, ο δογματισμός συμβαίνει με την αποκάλυψη του Θεού, μέσω διαφόρων δογμάτων. Η Καθολική Εκκλησία κατέστησε τα δόγματα ως οριστικά και αμετάβλητα, όπου κανείς δεν αμφισβητεί την αλήθεια της ύπαρξης του Θεού μέσω δογμάτων όπως η Τριάδα, η θυσία του Ιησού, η ανάσταση του Ιησού και πολλοί άλλοι.

Ο δογματισμός μπορεί να γίνει κατανοητός σε τρεις αισθήσεις:

  1. Ως μέρος του ρεαλισμού, δηλαδή, μια αφελής στάση που παραδέχεται τη δυνατότητα να γνωρίζουν τα πράγματα σε όλη την αλήθεια τους και επίσης την αποτελεσματικότητα αυτής της γνώσης σε καθημερινή και άμεση χρήση με τα πράγματα.
  2. Ως απόλυτη εμπιστοσύνη σε μια συγκεκριμένη πηγή γνώσης (ή υποτιθέμενη γνώση), και αυτή η πηγή είναι συνήθως ο λόγος.
  3. Ως συνολική υποβολή προς ορισμένες αξίες ή την αρχή που τις εφαρμόζει ή τις ανακοινώνει. Αυτή η αίσθηση περιλαμβάνει τις δύο πρώτες προσεγγίσεις, επειδή είναι μια συμπεριφορά που υιοθετήθηκε χάρη στο πρόβλημα της δυνατότητας γνώσης.

Φιλοσοφικός δογματισμός

Ο φιλοσοφικός δογματισμός είναι η αμφισβήτηση του σκεπτικισμού, όταν αμφισβητούνται οι αλήθειες, έτσι ώστε τα άτομα να μην εμπιστεύονται ή να γίνονται υποτακτικά μπροστά στις καθιερωμένες αλήθειες. Ο φιλοσοφικός δογματισμός μπορεί να νοηθεί ως η δυνατότητα να γνωρίζει κανείς την αλήθεια, την εμπιστοσύνη σε αυτή τη γνώση και την υποταγή σε αυτήν την αλήθεια χωρίς να την αμφισβητεί. Μερικοί από τους πιο γνωστούς δογματικούς φιλοσόφους είναι ο Πλάτων, ο Αριστοτέλης και ο Παρμενίδης.

Από φιλοσοφικούς όρους, η λέξη δογματισμός αρχικά σήμαινε αντιπολίτευση, αφού ήταν φιλοσοφική αντίθεση, κάτι που αφορούσε αρχές. Για το λόγο αυτό, η λέξη "δογματική" σήμαινε "σχετίζεται με ένα δόγμα" ή "βασίζεται στις αρχές".

Κριτικός και αφελής δογματισμός

Ο αφελής δογματισμός αναφέρεται σε κάποιον που πιστεύει πλήρως στις δυνατότητες της γνώσης μας, όπου βλέπουμε τον κόσμο όπως είναι. από την άλλη πλευρά, ο κριτικός δογματισμός πιστεύει στην ικανότητά μας να γνωρίζουμε την αλήθεια μέσα από μια κοινή προσπάθεια των αισθήσεων και της νοημοσύνης μέσω μιας μεθοδικής, ορθολογικής και επιστημονικής προσέγγισης.

Νομικός δογματισμός

Ο νομικός δογματισμός είναι η πράξη της παρατήρησης, της εξέτασης και της ενεργείας πριν από το Νόμο σύμφωνα με τις κατευθυντήριες γραμμές των οποίων οι προϋποθέσεις είναι γνωστικές ή αποδεικνύονται από πραγματικές εμπειρίες που προκύπτουν από συγκεκριμένες περιπτώσεις που έχουν συμβεί προηγουμένως. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα καθοδήγησης βάσει γενικών αξιών και αρχών του δικαίου.