5 Κύριες αιτίες της κοινωνικής ανισότητας

Η κοινωνική ανισότητα είναι η ανισορροπία των συνθηκών διαβίωσης μεταξύ των πολιτών μιας χώρας . Βασικά ορίζονται από δύο χαρακτηριστικά: οικονομικές διαφορές και διαφορές στην πρόσβαση στα βασικά δικαιώματα μεταξύ των κοινωνικών τάξεων.

Γνωρίστε τώρα τις κύριες αιτίες που προκαλούν την κοινωνική ανισότητα:

1. Κακή κατανομή του εισοδήματος

Η κακή κατανομή του εισοδήματος είναι ίσως η μεγαλύτερη αιτία της κοινωνικής ανισότητας σε μια χώρα. Η κακή κατανομή του εισοδήματος συμβαίνει όταν υπάρχει ανισορροπία μεταξύ του πληθυσμού που έχει υψηλό εισόδημα και του φτωχότερου πληθυσμού.

Στην κακή κατανομή του εισοδήματος υπάρχει ένας μικρός αριθμός ατόμων ή οικογενειών με υψηλή συγκέντρωση εισοδήματος (πλούτο). Ως επί το πλείστον, ο πληθυσμός ζει με χαμηλότερο εισόδημα, συχνά ανεπαρκές για βασική επιβίωση.

Η κακή κατανομή του εισοδήματος δημιουργεί ένα πρόβλημα γνωστό ως συγκέντρωση εισοδήματος, το οποίο είναι ακριβώς η συγκέντρωση μεγάλου μέρους του εισοδήματος της χώρας στα χέρια μιας μικρής κοινωνικής ομάδας. Κατά συνέπεια, το υπόλοιπο μέρος του εισοδήματος κατανέμεται μεταξύ των άλλων κοινωνικών τάξεων.

2. Έλλειψη πρόσβασης σε ποιοτική εκπαίδευση

Το χαμηλό εκπαιδευτικό επίπεδο μιας χώρας είναι επίσης μία από τις αιτίες της κοινωνικής ανισότητας, επειδή η κακή ποιότητα της εκπαίδευσης έχει ως συνέπεια την χαμηλή ποιότητα της επαγγελματικής και τεχνικής κατάρτισης. Ως αποτέλεσμα, οι πολίτες δεν είναι καλά προετοιμασμένοι να ανταγωνίζονται και να αναλαμβάνουν καλές θέσεις εργασίας.

Η δυσκολία πρόσβασης στην ποιοτική εκπαίδευση εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους:

• από την έλλειψη θέσεων στα σχολεία,
• από τη χαμηλή ποιότητα της διδασκαλίας που προσφέρεται,
• από μικρές επενδύσεις σε δημόσιες εκπαιδευτικές πολιτικές,
• λόγω των κακών συνθηκών συντήρησης στα σχολεία,
• δυσκολίες που σχετίζονται με τη φοιτητική μεταφορά,
• ασφάλειας στο σχολικό περιβάλλον.

Σε χώρες με ευρεία κοινωνική ανισότητα, η ποιοτική εκπαίδευση πρέπει να είναι μεταξύ των προτεραιοτήτων της κυβέρνησης, καθώς συμβάλλει στη μείωση των ποσοστών ανισότητας μέσω της κοινωνικής ένταξης.

3. Ανεπαρκής κρατική επένδυση

Η έλλειψη κυβερνητικών επενδύσεων είναι μια άλλη αιτία κοινωνικών ανισοτήτων. Αποτελεί μέρος της υποχρέωσης της κυβέρνησης να πραγματοποιεί επαρκείς και επαρκείς επενδύσεις σε τομείς που επιτρέπουν στους πολίτες να έχουν πρόσβαση σε δικαιώματα που πρέπει να διασφαλίζονται σε όλους.

Υπάρχουν ορισμένα από αυτά τα δικαιώματα: πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, βασική εκπαίδευση, κατάρτιση για εργασία, στέγαση και δημόσια ασφάλεια. Υποφέρουν επίσης από έλλειψη επενδυτικών τομέων όπως ο πολιτισμός, ο ελεύθερος χρόνος, οι δημόσιες πολιτικές και η κοινωνική βοήθεια.

Οι κυβερνητικές επενδύσεις μπορεί να είναι ανεπαρκείς για κάποιους λόγους. Μπορεί να συμβεί, για παράδειγμα, ότι το κράτος δεν διαθέτει επαρκείς πόρους για να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις όλων των υπηρεσιών που είναι απαραίτητες, τόσο για τη λειτουργία της κυβέρνησης όσο και για την κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού.

Εάν συμβεί κάτι τέτοιο και η κυβέρνηση δεν πραγματοποιήσει επαρκείς επενδύσεις, οι υπηρεσίες που προσφέρονται στον πληθυσμό δεν θα είναι ποιότητας ή δεν επαρκούν για να ικανοποιήσουν τη ζήτηση της χώρας.

Ομοίως, ο κυβερνητικός σχεδιασμός πρέπει επίσης να είναι επιτυχής όσον αφορά τη λήψη αποφάσεων σχετικά με τις δημόσιες πολιτικές που θα πρέπει να διαθέτουν χρηματοδότηση κατά προτεραιότητα, ώστε να διασφαλίζεται ότι όλος ο πληθυσμός έχει πρόσβαση σε αυτά τα δικαιώματα.

4. Δυσκολία πρόσβασης στις βασικές υπηρεσίες

Μια άλλη αιτία της κοινωνικής ανισότητας είναι η δυσκολία πρόσβασης σε δικαιώματα και υπηρεσίες που πρέπει να διασφαλίζονται σε όλους τους κατοίκους μιας χώρας. Παραδείγματα είναι: πρόσβαση σε βασικά δικαιώματα στα τρόφιμα, τη στέγαση, την εκπαίδευση, την υγεία, την ασφάλεια και τις ευκαιρίες απασχόλησης.

Σε άνισες χώρες, είναι πολύ συνηθισμένο το γεγονός ότι οι δημόσιες υπηρεσίες που προσφέρονται από τις κυβερνήσεις στους πολίτες δεν επαρκούν για την κάλυψη της ζήτησης του πληθυσμού και συχνά δεν έχουν επαρκή ποιότητα. Κατά συνέπεια, όσοι έχουν επαρκή εισοδήματα έχουν πρόσβαση στις υπηρεσίες αυτές ιδιωτικά.

Έτσι, όσοι δεν έχουν τις οικονομικές προϋποθέσεις για να πληρώσουν για ιδιωτικές υπηρεσίες έχουν περισσότερες δυσκολίες πρόσβασης στα δικαιώματα αυτά, εάν δεν προσφέρονται από τις κυβερνήσεις ή δεν έχουν κακή ποιότητα.

5. Κακή διαχείριση δημόσιων πόρων

Η κακή διαχείριση των δημόσιων πόρων είναι η κακή διαχείριση των αποφάσεων σχετικά με τη χρήση του δημόσιου χρήματος. Η κακή διαχείριση των πόρων μπορεί να υπάρξει εξαιτίας της έλλειψης κυβερνητικού σχεδιασμού, σε περιπτώσεις όπου η κυβέρνηση δεν λαμβάνει σωστές αποφάσεις για τον προϋπολογισμό, χωρίς να πραγματοποιεί την απαραίτητη κατανομή των επενδύσεων για κάθε περιοχή.

Η κατάχρηση του δημόσιου χρήματος μπορεί να συμβεί κάνοντας λανθασμένες αποφάσεις που οδηγούν σε σπατάλη δημόσιων κεφαλαίων και επενδύσεις σε έργα, αγορές, πολιτικές και έργα που δεν αποτελούν προτεραιότητα.

Πρέπει να σημειωθεί ότι η ύπαρξη περιπτώσεων διαφθοράς και νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες είναι επίσης παράγοντες που επιδεινώνουν την κατάσταση. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι σύνηθες να χρησιμοποιηθούν τα χρήματα που διοχετεύονται σε πολιτικά συστήματα για να διασφαλιστούν τα δικαιώματα του πληθυσμού και για τη χρηματοδότηση των υπηρεσιών.

Μάθετε περισσότερα σχετικά με την έννοια της κοινωνικής ανισότητας, της φτώχειας και της κοινωνικής ευπάθειας.