Κακή διάθεση

Τι είναι η κακή διάθεση:

Η κακή διάθεση είναι η κατάσταση του νου εκείνων που δεν έχουν τη διάθεση . Ο θορυβώδης είναι αυτός που είναι θυμωμένος, αηδιασμένος με κάτι, παραπονιέται για τα πάντα.

Ο όρος κακή διάθεση προέρχεται από τη συνάντηση του κακού επιθέτου, το οποίο αναφέρεται σε αυτό που έχει κακό χαρακτήρα ή σχετίζεται με το κακό, και το ουσιαστικό χιούμορ, που είναι διάθεση διάθεσης.

Μάθετε περισσότερα για το χιούμορ.

Μεταξύ των συνωνύμων της κακής διάθεσης είναι ο ερεθισμός, η ενόχληση, η κακή διάθεση, η επιθετικότητα, η ζάγκα, η αντιπάθεια και η ενόχληση.

Η κακή διάθεση σημαίνει κακή διάθεση. Συνήθως συνδέεται με στιγμιαίες καταστάσεις, όπως η κακή διάθεση που προέρχεται από μια διαφωνία, μια μακρά ουρά στην κυκλοφορία, μια απογοήτευση, μεταξύ άλλων.

Κάθε μέρα οι άνθρωποι εναλλάσσονται μεταξύ στιγμών κακού χιούμορ και καλού χιούμορ και είναι φυσιολογικό να παρουσιάζουν και τα δύο. Το κακό πρωινό χιούμορ, για παράδειγμα, είναι πολύ κοινό για πολλούς ανθρώπους και δεν είναι μια ασθένεια, απλώς ένα χαρακτηριστικό της προσωπικότητας εκείνων που δεν προσαρμόζονται καλά στο να ξυπνούν νωρίς το πρωί.

Πρέπει να σημειωθεί η χρόνια ψυχική διάθεση, ώστε να μην προχωρήσουμε μόνο από ένα φύλο χαρακτήρα σε μια πιο σοβαρή παθολογία, όπως η κατάθλιψη. Το ιδανικό είναι να αναζητήσετε γιατρό ή ψυχολόγο.

Κακή διάθεση ή κακή διάθεση;

Το σωστό είναι μια κακή διάθεση . Η ορθογραφική ορθογραφία είναι λανθασμένη, καθώς και η χαλαρή συλλαβή σας. Το κακό με το U χρησιμοποιείται ως το αντίθετο του καλού. Και το κακό είναι το αντίθετο του καλού.

Λέμε λοιπόν ότι κάποιος έχει καλή διάθεση ή κακή διάθεση. Και το πρόσωπο είναι χιούμορ ή moody.

Υπαινίσσεται σε κακή διάθεση

Η έκφραση κακή διάθεση δεν έχει παύλα, επειδή είναι η απλή χρήση ενός επίθετου που χαρακτηρίζει ένα υποκειμενικό - το κακό που αντιστοιχεί στο χιούμορ. Και έτσι η διάθεση δεν υπάρχει.

Ο όρος κακοσχηματισμένος έχει παύλα, δεδομένου ότι οι σχηματισμοί που έχουν κακό ως πρόθεμα πρέπει να κατανεμηθούν στην περίπτωση της λέξης που συμπληρώνει το ξεκίνημα με φωνήεν, H ή L και έχουν το δικό τους νόημα όταν συγκεντρωθούν.

Στην περίπτωση ιδιοκτησίας, εάν το πρόθεμα αποτελεί επίσης μια σημασιολογική μονάδα, υπάρχει η παύλα. Είναι η περίπτωση του χιουμοριστικού.