Αθέμιτος διακανονισμός

Τι είναι υπεξαίρεση:

Η κατάχρηση είναι ένα έγκλημα στο οποίο ένα άτομο παίρνει για τον εαυτό του κάποια περιουσία που ανήκει σε άλλο πρόσωπο.

Σε αυτό το έγκλημα ο πράκτορας (ο οποίος διαπράττει το έγκλημα) χρησιμοποιεί ή παίρνει ένα αγαθό που δεν είναι δικός σας ή εκμεταλλεύεται το γεγονός αυτό προκαλώντας ζημιά στον πραγματικό ιδιοκτήτη.

Πώς συμβαίνει η υπεξαίρεση;

Το έγκλημα μπορεί να διαμορφωθεί με δύο τρόπους που καθορίζονται από τη συμπεριφορά του πράκτορα: μπορεί να είναι από τη διάθεση του αντικειμένου ή από τη διατήρηση του αγαθού.

Στη διάθεση ο πράκτορας χρησιμοποιεί το αγαθό ή το καταναλώνει, καθιστώντας ότι δεν υπάρχει πλέον ή δεν είναι χρήσιμο.

Σε παρακράτηση ο πράκτορας, με τον τρόπο δράσης του, αποδεικνύει ότι δεν σκοπεύει να επιστρέψει το αγαθό στον νόμιμο ιδιοκτήτη.

Διαφορά μεταξύ της κατάχρησης και της κλοπής

Το έγκλημα της υπεξαίρεσης είναι παρόμοιο με το έγκλημα της κλοπής (άρθρο 155 του Ποινικού Κώδικα). Αλλά δεν είναι ακριβώς η ίδια συμπεριφορά και δεν πρέπει να συγχέεται.

Η κύρια διαφορά μεταξύ τους είναι η στιγμή που συμβαίνει η πράξη. Στην κλοπή υπάρχει μια προηγούμενη σκέψη για την ανάληψη ενός αντικειμένου που ανήκει σε άλλο άτομο. Ήδη στην υπεξαίρεση η προηγούμενη πρόθεση δεν υπάρχει.

Μια άλλη διαφορά μεταξύ των δύο εγκλημάτων είναι σε σχέση με την κατοχή του αγαθού. Στην κλοπή καλός είναι με τον ιδιοκτήτη και ένα άλλο πρόσωπο παίρνει καλό για τον εαυτό του.

Με τη διάθεση, το πρόσωπο που διαπράττει το έγκλημα έχει ήδη την κατοχή της περιουσίας άλλου προσώπου και, στη συνέχεια, αποφασίζει να μην την επιστρέψει.

Εδώ είναι ένα παράδειγμα: ένα άτομο έχει προσωρινή φύλαξη ενός αντικειμένου που πρέπει να επιστραφεί στον ιδιοκτήτη μετά από ένα χρονικό διάστημα, όπως στην περίπτωση ενός αντικειμένου που έχει δανειστεί. Αλλά δεν δείχνει την πρόθεση να κάνει την επιστροφή και παραμένει με το αντικείμενο για τον εαυτό της. Πρόκειται για συμπεριφορά υπεξαίρεσης.

Διαφορά μεταξύ της κατάχρησης και του εσθολιτό

Η κατάχρηση δεν πρέπει επίσης να συγχέεται με το έγκλημα του εσθαλιονάτου (που προβλέπεται στο άρθρο 171 του Ποινικού Κώδικα).

Στο stellionaire που διαπράττει το έγκλημα έχει μια συμπεριφορά για να αποκτήσει ένα πλεονέκτημα για τον εαυτό του. Για να κερδίσει το πλεονέκτημα ο πράκτορας παίρνει μια στάση που κάνει κάποιον να κάνει λάθος.

Η διαφορά μεταξύ αυτών των εγκλημάτων συμβαίνει επίσης σε σχέση με την εξαπάτηση του ατόμου που διαπράττει το έγκλημα, δηλαδή με την προσδοκώμενη βούληση αυτών που παίρνουν τη στάση.

Στην πρόθεση πίστωσης συμβαίνει αφού το πρόσωπο έχει ήδη το αγαθό ή το αντικείμενο που έχει στην κατοχή του και στην αφαίρεση, η πρόθεση να επιτευχθεί ένα πλεονέκτημα υπάρχει από την αρχή.

Καταχρήσεις στον Ποινικό Κώδικα

Το έγκλημα προβλέπεται στον Ποινικό Κώδικα, στο άρθρο 168. Βλέπε:

"Να αποκτήσει κάποιον αλλοδαπό που έχει στην κατοχή του ή στην κράτηση του."

Ποιος διαπράττει το έγκλημα της υπεξαίρεσης υπόκειται σε ποινή κράτησης που κυμαίνεται από 1 έως 4 έτη, επιπλέον της καταβολής χρηματικού προστίμου.

Δείτε επίσης τις έννοιες Theft, Peculatus και Thievery.

Σχετικές αναζητήσεις

Ο ποινικός κώδικας προβλέπει επίσης ένα παρόμοιο έγκλημα που ονομάζεται υπεξαίρεση της κοινωνικής ασφάλισης, που προβλέπεται στο άρθρο 168-Α.

Αυτός ο τύπος εγκλημάτων είναι συγκεκριμένος σε σχέση με την κοινωνική ασφάλιση και συμβαίνει όταν η πληρωμή ενός φορολογούμενου στο συνταξιοδοτικό σχέδιο δεν έχει περάσει.

Στην περίπτωση αυτή η ποινή που εφαρμόζεται είναι λίγο μεγαλύτερη. Εκτός από την επιβολή προστίμου, η ποινή κράτησης μπορεί να κυμαίνεται από 2 έως 5 έτη.

Γνωρίστε επίσης την έννοια της Πολιτιστικής ιδιοκατοίκησης.